Het initiatief van het kwartiermaken spreekt mij erg aan. Doortje Kals boek heb ik met veel interesse Jk gelezen en ik ben groot voorstander van het creëren van ruimte of kwartieren. In onze tijden van biomedische terreur is ruimte maken niet zo vanzelfsprekend. In het biomedische jargon is de enige erkende ruimte, de binnenruimte van het lichaam. De zoekruimte om problemen op te lossen ligt geheel aan de lichamelijke binnenkant. Daarmee worden mensen in hun lichaam opgesloten, en worden de oorzaak en oplossing van het lijden binnen hun lichaam gezocht. In wezen is de biomedische psychiatrie ook niet geïnteresseerd in de maatschappelijke ruimte buiten het lichaam en hoe deze zou kunnen verbeteren en veranderen. Daarom is het mooi dat gezocht wordt naar manieren om deze ruimtes toch te creëren. Om de rest van dit artikel te lezen dient u zich in te loggen of te registreren.