Magazine Logo

Wat nu? is deze vraag beantwoorden geweld?

Rob Hundman

Waardenwerk

Ik was blij verrast door het verschijnen van een ware studie over geweld en vrijheid. Tussen de Regels van Mieke Moor (2012) is een vakkundig, mooi, soms kunstzinnig verslag van een wel heel weerbarstig thema, namelijk geweld en vrijheid. Haar studie trekt in het bijzonder mijn aandacht omdat hij ook nog gaat over organiseren en het veranderen van het organiseren. Dat maakt mij dubbel aandachtig. Uiteraard omdat het over geweld en vrijheid in en van organisaties gaat, dat heeft al jaren mijn aandacht, en ten tweede vraag ik mij onmiddellijk af of het thema geweld hier geen geweld wordt aangedaan. Er is altijd een gerede kans dat nieuwe inzichten tot nieuwe 'wicked problems' leiden, weliswaar op een hoger niveau, maar dat maakt het er niet beter op. Ik word extra alert als een bijzonder belangrijke vraag onbeantwoord wordt gelaten. Het gaat hier om een vraag waarvan Moor zegt dat 'dat precies de vraag is die we moeten durven niet te stellen'. Over welke vraag gaat het? Het is de vraag: 'wat nu?' Ik kan haar argumenten en redeneringen om die vraag onbeantwoord te laten goed volgen, maar ik vraag mij echt af of we het bij het constateren van de waarde van het sublieme kunnen laten, of we nu filosoof zijn of organisatiedeskundige. In mijn proefschrift Weerbarstig Veranderen, De paradox van de vrijheid (2010) heb ik voor het zelfde dilemma gestaan. Na een aantal organisatiekundige en filosofische omzwervingen rond de vrijheidsbegrippen van Arendt 'en Bataille, respectievelijk 'in between' en de 'innerlijke ervaring', heb ik in dat boek de vraag, 'wat nu?', beantwoord met een zestal leer- en ervaringsroutes, zes interventies die alle los proberen te komen van het geplande, het bekende en voorspelbare. Daarmee ben ik te ver gegaan. In de woorden van Moor heb ik de waarde van de vrijheid die ik de 'innerlijke ervaring' noem en die Moor als het 'sublieme' beschrijft gekoppeld aan een doel-middelrationaliteit. Met andere woorden, ik heb ergens naar toe willen leiden. Moor's werk en mijn eigen werk zijn dan ook twee verschillende antwoorden op hetzelfde dilemma. In deze bespreking van haar boek wil ik het verschil tussen ons zo goed mogelijk benoemen en daarmee het debat met haar voortzetten. Om de rest van dit artikel te lezen dient u zich in te loggen of te registreren.

WTA

WTA (Het Wetenschappelijk Tijdschrift voor Autisme) is een peerreviewed tijdschrift met als doelstelling het bevorderen van de verspreiding van wetenschappelijk gefundeerde kennis over het spectrum van autismestoornissen in het Nederlands taalgebied. De verbreding van het wetenschappelijk fundament is gericht op de verbetering van de positie van mensen met autisme in de samenleving in de meest brede zin van het woord.

Naar de website.



Ouderschapskennis

Ouderschapskennis, voor opvoedondersteuners en ouderbegeleiders, is een tijdschrift voor de studie van ouderschap en ouderschapsproblematiek. De redactie van Ouderschapskennis weet uit ervaring wat de dagelijkse dilemma’s op de werkvloer van ouders, ouderbegeleiders en opvoedondersteuners zijn.

Naar de website



Waardenwerk

Tijdschrift Waardenwerk richt zich op het onderzoeken en ondersteunen van werken aan waarden op drie, onderling samenhangende niveaus: het niveau van de persoonlijke bestaansethiek, het niveau van werk en professioneel handelen en het niveau van organiseren en besturen.

Naar de website



Participatie en Herstel

‘Participatie en Herstel’ is een voortzetting van het Tijdschrift voor Rehabilitatie en Herstel. Het richt zich op ondersteuning van maatschappelijk herstel, sociale inclusie en het tegengaan van maatschappelijke uitsluiting van mensen met een verslaving of met forensische problematiek.


Naar de website