Nederland kent vier miljoen mantelzorgers, waarvan er 610.000 langdurig (langer dan drie maanden) en intensief (meer dan acht uur per week) hulp bieden. Zij geven zorg en hulp aan een partner, vriend of buur met lichamelijke, psychische, verstandelijke beperkingen of ouderdom. Aldus het Sociaal en Cultureel Planbureau op p. 46 in haar onlangs verschenen rapport; ‘Informele hulp: wie doet er wat?’ Voor wie meer wil weten over de achtergrond van deze aantallen en - wellicht belangrijker nog - wie nu eigenlijk die mantelzorgers zijn, wat hun motieven zijn, wie wordt geholpen en welke vormen van mantelzorgondersteu-ning er zijn, is het SCP-rapport verplichte literatuur. Onze benadering van mantelzorg in het voorliggende themablok is er een 'van binnenuit'. De vier bijdragen geven een beeld van mantelzorg als levende praktijk. Ze brengen relaties in beeld, de emoties die er spelen, de belasting maar ook 'de vreugde van het zorgen'. Vanuit de ervaring wordt gekeken naar de eisen die aan het beleid gesteld zouden moeten worden, naar de kwaliteit en aanwezigheid van voorzieningen, naar de samenhang tussen professionele zorgverleners, zorgvragers en mantelzorger, mede in relatie tot zorgtechnologie. De vier bijdragen schetsen met elkaar een beeld van zorgpraktijken 'van mensen zelf' die veel lezers ook wel zullen herkennen vanuit hun eigen ervaringen of omgeving. Maar waarvan het goed is dat we 'dieper kijken' en mantelzorg zien als praktijken waarin 'Waardenwerk' zich op specifieke manieren manifesteert. En wat er voor nodig is dat mantelzorg vanuit de belangen en het perspectief van de direct betrokkenen kan bloeien. Om de rest van dit artikel te lezen dient u zich in te loggen of te registreren.