Toen Martien Schreurs mij enkele weken geleden benaderde om in te gaan op de these in het opiniestuk met de titel ‘Gemengde scholen wijzen de weg naar de toekomst!’, hoefde ik niet lang na te denken. De negatieve berichten over nieuwkomers en de daarbij behorende zogenaamde onwil om te integreren in de Nederlandse samenleving, staan in regelrecht contrast met de ervaringen die wij hebben in het nieuwkomersonderwijs in Nijmegen. De Nederlandse samenleving is niet met de pen te vatten; onze samenleving is gegroeid tot wat het nu is, beïnvloed door ontelbare elementen. DE Nederlander bestaat niet, heeft wellicht lang, heel lang geleden bestaan, maar is al snel beïnvloed door niet- Nederlandse zaken. Diverse berichten geven de indruk dat er een sterker ‘wij – zij gevoel’ is dan in vorige tijden, waarbij ‘wij’ de Nederlandse samenleving voorstellen en ‘zij’ de nieuwkomers. Het opvallende aan deze voorstelling is dat ik mijzelf dan onder de Nederlandse samenleving schaar, terwijl ook mijn ouders niet van harte welkom werden geheten toen zij ‘voor Koningin en Vaderland’ kozen in 1958. Om de rest van dit artikel te lezen dient u zich in te loggen of te registreren.