Erotiek is grens Georges Bataille’s (1897-1962) denken heeft in de laatste decennia een steeds bredere receptie gevonden. In deze receptie − van literatuurwetenschappen, kunstgeschiedenis, politieke theorie tot filosofie en theologie − kan men een hardnekkige tendens ontwaren Bataille’s leven en werk te beschrijven als een van de uitnemendste voorbeelden van het streven naar compromisloze vormen van transgressie en exces die de twintigste eeuw zou hebben voortgebracht. Een ieder echter die de moeite neemt deze teksten, in al hun tastende kwetsbaarheid, serieus te lezen en naar het probleem te zoeken dat ze trachten te formuleren, ontdekt spoedig dat deze receptie op een misverstand berust. Om de rest van dit artikel te lezen dient u zich in te loggen of te registreren.